İnsanların birine değer verme tarzları çok farklıymış. Bugün onun için çok da önemli olmadığımı düşündüğüm birisi için, yakın çevremin bile değer veremeyeceği kadar değerli olduğumu öğrendim. Meğer beni ne kadar düşünüyormuş... Benim için ne kadar güzel şeyler diliyormuş. Uzaktan beni izliyor, üzgün olduğumu gördüğü zaman yakın bir arkadaşımı arayıp "Küçümen iyi değil, yükü allak bullak git bi' bak istersen" diyecek kadar önem veriyormuş.
bunları duyunca oturup düşündüm, çevremde 'ailem' kadr yakın gördüğüm insanlar benim onlara verdiğim değerin onda birini vermiyorlar. Değer vermek sadece seni çok seviyorum, benim içi değerlisin, senin için iyi şeyler istiyorum demekle olmaz ki... Değer  verdiğini hissettirmen lazımkarşındakine.
Birşey yapıyorsan onu da düşündüğünü göstermelisin, herşekilde açık olabilmelisin, gözleri buğulandığında senin de ağlayacağını bilmeli, omzuna yaslandığında ona güvenli sığnak olduğunu bilmesini sağlamalısın...
Bunları söylüyorum, yazıyorum ama belki de ben de birçok insan gibinafile eğerler veriyorum çevremdeki bir çok kişiye... Acaba bunu bana bir yararı var mı?