Dal ruhumun penceresinden içeri artık...Zamanında çok boş kalmıştı ruhum, doldurmak zamanıdır. Sanırım sana açım, sana susamışım, seni özlemişim yıllardır.... eksik parçam sendin, rüyalarımda yüzünü görmediğim sevgili de,arada sıcaklığını hissettiğim sevgili de sendin sanırım. Başka ne olacak ki?
Kalbim ne zamandır hızla çarpmadı, kadırabilecek mi acaba varlığını? Gözlerim ne zamandır böyle sevgiyle bakmadı, senden sonra bakıp da görebilecek mi? Bırakmamalısın ellerimi, çok üşürler onlar... Daha sıkı sarıl ki uyurken de yanımda olduğunu bileyim...Sıcak nefes al, gittikçe yaksın tenimi sen bana sarılırken, varlığın işler içime canım yanmaz merak etme. Gece yanından uzaklaşmış mıyım, bırakma beni çek al, uyanır mı rahatsız olur mu diye düşünme; senin yanında huzurlu uyuyabilirim zaten sadece...
Çok sevmene gerek yok beni kasma kalbini, sadece sev ve sevildiğimi hatırlat  bana. Ben de deli divane sevemem ki seni, çok sevirim ama çok... Deli divane değil, gayet aklım başımda mantıklı olarak...
Hadi dal ruhumun penceresinden içeri artık...