Yok artık yutamıyorum bazı şeyleri, sabır sabır nereye kadar... Geniş davranırıım, toleransım yüksektir, sevdiğim insanlara daha da yüksektir ama sınırım var benim de!!! Sabır küçümen canı sıkkındır, sabır küçümen aklında bi'şey vardır, sabır küçümen farkında olmadan yapmıştır, sabır küçümen aklına gelmemiştir, sabır küçümen..., sabır küçümen ... taş olsa çatlar artık.
Arada sinir etmek için sevmiyorum derim ama artık bazen gerçekten sevmemeye başlıyorum... sevemiyorum...Olmadık insanları sevdiğini gördükçe kırılıyorum, değer görmedikçe kırılıyorum...
Artık kimseyi düşünmek istemiyorum, bunu da yapamıyorum, bu da benim lanetim sanırım, hatta sanmam artık eminim... Sorsan çok değerliyimdir belki de ama bunu sadece duymak ne kadar inandırıcı olabilir ki? Hissettirmek göstermek de gerekmez mi?
Olsun bi gün ben de kimseyi takmaycağım sanırım, sayelerinde yavaş yavaş köreliyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder