Ne kadar güzel haftasonuydu...Tüm sevdiklerimle, işten uzak, güzel yerler...hüzünleniyorum yine de düşününce, böyle anların tadını yeterince çıkaramıyor muyum acaba diye. Keyiflerin en güzelini yaşamalıyım gibi geliyor, hakkını vermeliyim "mutlu" olmanın....
Çoğu duyuyu kalbinde hisseden ben bazen mutluluğu gelir geçer hissediyormuşum gibi geliyor...Acaba neden?
Belki de ufak şeylere mutlu olduğum gibi üzülebildiğim içindir....