ilkkez sinirin insanı ne kadar duyarsızlaştıracağına şahit oldum. Gerçekten tümgerçekliği kaybediyormuşsun, renkler yok, hareketler yavaşlatılmış, sesler susmuş... İşte o anda karşındakini öldürsen kötü birşeymiş gibi gelmez. İşin enterasanı garip bir huzur geliyor insana, kafanda sanki hafif bir klasik müzik çalıyor.
o anda insan kendini arkaya bırakmalı ve bir deniz olmalı etrafında, suyun dibine ağır ağır gömülmelisin.
Ne güzelmiş aslında sinirde sınırları zorlamak!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder