büyük değişiklikler gerekli bana. Bazı şeyleri arkamda bırakıp gitmek, yeni yollar açmak... Ama sadece "istiyorum", bir türlü adım atamıyorum...

mut(lu-suz)luk

Bazen hüzünden, acıdan beslendiğimi düşünüyorum. Sanki canım acıyınca beynim teyakkuzda çalışıyor. Her şeyi daha çok düşünüyor, daha çok görüyorum. Mutluluk bir nevi sarhoşluk hali benim için; geçtiğim yollar çiçeklenip mutlu müzikler çalıyor arka fonumda.

hüzünlü küçümenin ayakları yere daha sağlam basıyor, dünyaya daha gerçekçi yaklaşıyor. Gerçekte ne çiçekler hep rengerank kalıyor, ne de mutlu müzikler bitince yenileri başlıyor...
Ama olsun mutlu halimi her zaman daha çok seviyorum....
O zaman hep bu şarkıyı duyalım;

Lucky-Kat Edmonson

Çokk

Çok sıkılıyorum son günlerde...