o sadece vazgeçmeyi bilmiş

Akıllanmıyorum ben...Acaba bunu yapabileniniz var mı? Başkalarına gelince çok mantıklı şeyler söyleyebiliyorum, akıllıca konuşuyorum ama konunun kahramanlarından biri bensem olmuyor bu yaklaşımlar.
Ben yine hata üstüne hata yapıyorum. Aslında bunda bir sorun yok değil mi? Her insan hata yapar...Ama hayır küçümen yapmamalı, doğru davranmalı, doğru söylemeli, üzülse de kırılsa da.... Başkasını kırmamak için yanlış yapabilir,üzülse de kırılsa da... Nasıl olsa o küçümen ona bir şey olmaz.
Karşımdaki 1-2 insan hata üstüne hata yapıyor, bakıyorum hala mutlulular. Demek ki hata yapmak öldürmüyor, süründürmüyor. Ben neden bu kadar kaçıyorum hatadan? Ben de insanım zayıflıkların ve bunlara bağlı hatalarım olabilir, ölmem ya...
söze gelince iyi de bunlar, pratik de bir hiçim....
Can Yücel bir yazısında;
"Ne hesabını veremeyeceğim bir günüm oldu ne de vicdanımı lekeleyen bir geçmişim......
Ne hissettiysem onu söyledim , onu yaşadım... Yaşadığım bir tek andan bile pişmanlık duymadım... 
Asla keşkelerim olmadı...
Hiçbir zaman kendimle vicdan mahkemesi yapmak zorunda kalmadım...

demiş ama söyle bitirmiş;
Oysa ben hiç insan kaybetmedim... 
Sadece zamanı geldiğinde vazgeçmeyi bildim o kadar.."
O zaman hep mi vazgeçmek gerek keşkelerimizin olmaması için ya da  vicdan muhakemesi yapmamak için...

x-box derler bir gavur icadı varmış

kolum, sırtım, belim, bacağım... her yerim ağrıyor. Hepsinin suçlusu da o!!! x-box derler bir alet çıkarmışlar, buna bir de kinect diye başka bir alet eklemişler. "adamlar neler yapıyor yaa" diyeceniz türden, yemede yanında yat tipinde bir şey çıkıvermiş ortaya.
tam 5 gündür hayatımda oynamadığım kadar oyun oynadım, bilimum yerlerimdeki ağrıları hissetmezden gelip hergün tekrar tekrar oynuyorum... dans, masa tenisi, macera oyunlar, bowling, futbol(daha bunu oynamadım ama...) plaj voleybolu... ne oynamak istersen var. heba olsan da oynamaya devam ediyorsun.
x-box arkadaşımın değil de benim evimde olsa yine tekrar tekrar oynamaya devam ederim... Çok fena çok.. iş olduğu günler bile 01:00'e kadar oynuyoruz. 23 Nisan'ı tatil diye değerlendirip sabah 5e kadar oynadık.
Adamlar neler yapıyor abi yaaa

Ne garip şey hatırlamak seni...

Rüya da evlenmiş eski sevigliyi görmek ne beter şeymiş! Uyku mahmurluğuyla zaman mekan kavramı bir anda kayboluveriyor. Nerede olduğunu, ne kadar zaman geçtiğini ya da geçmediği farkedemiyorsun.
Gözünü açtıktan sonra onla ve ondan sonra geçirdiğin tüm zamanlar, yaşanmışlıklar, yaşanamamışlıklar son hızla aklında canlanıveriyor ve sen tavanda rüyanın son görüntüsüyle başbaşa kalıyorsun..
Ne garip şey hatırlamak seni...

Korku

Ne kadar çok korkumuz var hayata ve bunlarla başa çıkmamak için bir o kadar da bahane.
Bazen sadece cesaret gerekiyor halletmek için... Cesaret edebilmek. tek bir adım çorap söküğü gibi ilerletiyor süreci. Bezen sökülen şey ruhun da olsa telafisi var hepsinin; yeterki o korku içini yiyip bitirmesin...

Bahar gelmişti en son, yine ne bu havalar? Ne güzel çiçekler, böcekler, ben mutlu mesut geçinip gidiyorduk...
Denize daha yaklaştımdiye düşündükçe havalar soğuyor.Allah'ım ısınsın artık havalar da deniz kuşu olayım...

Zor kararlar basit olayların ardından alınıyormuş meğerse; bir bakış, biz söz, ima ya da hareket yeterliymiş yıllardır veremediğin bir kararı vermeye, bir insanı hayatından çıkarmaya...

olmuyor

Yok kardeşim! Yok güzel evladım! İnsan değimiyor! değişemiyor!istese de, yanlış olduğunu bilse de... Yani bu kadar zor olmamalıydı şu değişme işi. Kırk kez canını sıksın olay 41 olmayacak de, bir bakıyorsun 50-60 olmuş. Akıllanamıyorum ben. Akıllananı varsa gelsin bana ders versin... Sürekli aynı terane...
Ne zaman akıllı uslu bir insan olacağım Allah'ım... Ne zaman insanların olumlu şeklilleriyle değiştiği mucizesine tanık olacağım?